" Αφιέρωμα στον Bob Hoover "

Robert A. Hoover ή αλλιώς "βαρίδι" το παρατσούκλι του ή "ο πιλότος των πιλότων"! Είναι ένας απο τους σπουδαιότερους πιλότους που πέρασαν ποτέ απο την παγκόσμια αεροπορία... και παρόλο που έχει αποσυρθεί απο την ενεργό δράση, η λαμπρή ιστορία που έχει γράψει στους αιθέρες όχι μόνο θα μείνει παρακαταθήκη για τους επόμενους αλλά θα αποτελέσει και πηγή έμπνευσης για τους λάτρεις του είδους...!

 

Πάμε να τον γνωρίσουμε καλύτερα....

Γεννήθηκε στης 24 Ιανουαρίου του 1922 στο Νάσβιλ του Τενεσί των ΗΠΑ. Σήμερα βρίσκεται στην ηλικία των 93 ετών και παραμένει πιστός λάτρης και φάν του είδους!

Απο μικρή ηλικία έδειξε την αγάπη του για τα αεροπλάνα και έτσι εργαζόταν σε ένα τοπικό μπακάλικο της γειτονιάς του προκειμένου να πληρώνει τα δίδακτρα για την εκπαίδευσή του σαν πιλότος στο Nashville's Berry Field. Αργότερα κατατάχτηκε στην Εθνική Φρουρά του Τενεσί και έτσι στάλθηκε για εκπαίδευση μαζί με το στρατό. Κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, ο Hoover στάλθηκε στην Καζαμπλάνκα, όπου πρώτη σημαντική αποστολή του ήταν να δοκιμάσει τη πτητική ικανότητα ενός αεροσκάφους που μολίς είχε συναρμολογηθεί απο το service που πέρασε. Αργότερα τοποθετήθηκε στο Spitfire της Σικελίας στο 52d Fighter Group, όπου το 1944, στην 59η αποστολή του, η δυσλειτουργία που προέκυψε στο Mark V Spitfire οδήγησε στην κατάρριψη του αεροπλάνου του από ένα Focke-Wulf Fw 190 στα ανοικτά των ακτών της νότιας Γαλλίας και έτσι ο ίδιος πιάστηκε αιχμάλωτος. Η αιχμαλωσία του στο στρατόπεδο Stalag Luft 1 του Barth της Γερμανίας διήρκησε 16 μήνες, αφού κατάφερε να δραπετεύσει κλέβοντας ένα Fw 190 και πέταξε με ασφάλεια μέχρι την Ολλανδία. Μετά τη λήξη του πολέμου, τοποθετήθηκε ως υπεύθυνος των πτητικών δοκιμών στο Wright Field, όπου με τις ικανότητές του εντυπωσίασε το μελλοντικό του φίλο Chuck Yeager. Αργότερα, όταν ο Yeager έψαχνε πλήρωμα για την υπερηχητική πτήση Bell X-1, απο τους άμεσα πρόθυμους ήταν ο Hoover, ο οποίος πέταξε με ένα Lockheed P-80 Shooting Star κατά τη διάρκεια της πτήσης Mach 1. Πέταξε επίσης στην 50^η επέτειο της πτήσης Mach 1 με ένα F-16 Falcon. Εκεί ουσιαστικά τερματίστηκε και η πορεία του στην πολεμική αεροπορία, έχοντας βαθμό Υποσμηναγού (= First Lieutenant), που διήρκησε συνολικά 8 χρόνια (1940-1948)... έχοντας βλέψεις για την πολιτική!

Ο Hoover 18 ετών, όταν εκπαιδεύτηκε ως πυροβολητής ουράς σε αεροσκάφη παρατήρησης Douglas O-38 στην Εθνοφρουρά του Τενεσί

 

 

Αρχικά, δούλεψε για πολύ λίγο για την Allison Engine Company, ενώ αργότερα με την North American Aviation όπου στάλθηκε στη Κορέα για να διδάξει στους πιλότους εκεί πως να ρίχνουν βόμβες με το F-86 Sabre, αφού τότε είχε ξεσπάσει πόλεμος στη Κορέα. Μέσα στο διάστημα έξι εβδομάδων που παρέμεινε στη Κορέα, πέταξε αρκετές φορές με βομβαρδιστικά αεροσκάφη πάνω απο εχθρικά εδάφη, αλλά τελικά αρνήθηκε να αποκτήσει την άδεια που θα του επέτρεπε να συμμετέχει σε μάχες στον αέρα. Στη διάρκεια της δεκαετίας του '50 έκανε αρκετές δοκιμαστικές πτήσεις με FJ-1 "Fury", F-86 «Sabre» και με   F-100 "Σούπερ Sabre», αλλά λαχταρούσε για κάτι διαφορετικό. Και τι ήταν αυτό;
... οι αεροπορικές επιδείξεις!

Έτσι, στις αρχές της δεκαετίας του 1960, ο Hoover άρχισε να πετά με την βορειοαμερικανική P-51 Mustang (N2251D) στα airshows όλης της χώρας, η οποία αγοράστηκε από την North American Aviation από τον Dave της Lindsay Cavalier Aircraft Corp., το 1962. Μια δεύτερη Mustang (N51RH), που αργότερα ονομάστηκε "Ole Yeller," αγοράστηκε το 1971 από τον Cavalier της North American Rockwell για να αντικαταστήσει το προγενέστερο αεροσκάφος που είχε καταστραφεί από ατύχημα στο έδαφος όταν μια φιάλη οξυγόνου εξερράγη μετά από υπερπλήρωση. Με το "Ole Yeller" έκανε εκατοντάδες αεροπορικές επιδείξεις μέχρι τη συνταξιοδότησή του στη δεκαετία του 1990. Το 1997, ο Hoover πούλησε το "Ole Yeller» στο καλό του φίλο John Bagley απο το Rexburg, του Αϊντάχο.

"Ole Yeller"

 

 

 

 

Η καριέρα του Hoover στα air shows, ουσιαστικά ξεκίνησε όταν κλήθηκε να αποδείξει τις δυνατοτητές του στο αεροσκάφος Aero Commander's Shrike Commander, ένα δικινητήριο εμβολοφόρο με τεράστιο όγκο. Ο Hoover όχι μόνο τα κατάφερε, αλλά ουσιαστικά ήταν αυτός που "έστησε" το άθλημα αυτό όπως το ξέρουμε σήμερα! Πως τα κατάφερε; ... κάνοντας το Aero Commander's Shrike Commander να περάσει ανάμεσα απο διάφορους κυλίνδρους και βρόχους με εκπληκτικούς ελιγμούς, που για την εποχή εκείνη φάνταζαν ακραίοι και ακατόρθωτοι ακόμη και απο ένα πολεμικό αεροσκάφος. Για το φινάλε αυτής της επίδειξης, έσβησε και τις δύο μηχανές και έφτιαξε στον αέρα μια θηλιά οχτώ σημείων (!) και προσγείωσε το αεροσκάφος με σβηστές μηχανές μπροστά απο την εξέδρα ακουμπώντας πρώτα τον ένα τροχό της μιας πτέρυγας και ύστερα τον άλλο !!!

 

"Shrike Commander"

"Shrike Commander"

Δυστυχώς, οι ακροβατικές του επιδείξεις σταμάτησαν λόγω ιατρικών θεμάτων, όταν ανακλήθηκε το ιατρικό πιστοποιητικό Χούβερ από την Ομοσπονδιακή Διοίκηση Αεροπορίας (FAA) των ΗΠΑ στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Παρόλα αυτά απέδειξε οτι είναι ακόμη ικανός να πετά, αφού κατάφερε να προσγειώσει με ασφάλεια το T-28 Trojan στο Torrance, αφού είχε αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα με το κινητήρα στα ανοικτά των ακτών της Καλιφόρνιας. Έτσι, οι αεροπορικές αρχές της Αυστραλίας του χορήγησαν την άδεια πιλότου και το απαραίτητο ιατρικό πιστοποιητικό, για να μπορέσει να συνεχίσει. Σύντομα αποκαταστάθηκε το ιατρικό του πιστοποιητικό και επέστρεψε στα αμερικάνικα airshow circuits, συνεχίζοντας αυτό που αγαπούσε μέχρι το 1999 όπου συνταξιοδοτήθηκε. Παρά το γεγονός οτι ήταν στα 77 του χρόνια, ένιωθε ικανός να συνεχίσει να πετά και έτσι παρόλο που πέρασε επιτυχώς το αυστηρό τέστ αντοχής της FAA, δεν του δόθηκε ιατρική κάλυψη για συμμετοχή σε αεροπορικές επιδείξεις. Όμως δεν το έβαλε κάτω αφού ήθελε να κλείσει τη καριέρα του, με κάτι αντάξιο των όσων είχε καταφέρει και έτσι πλήρωσε με δικά του χρήματα προκειμένου να αποκτήσει τη κάλυψη κάτω των $ 2 εκατομμυρίων που χρειαζόταν.Έτσι το show του τελικά πραγματοποιήθηκε το 2000 στο Lakeland της Φλόριντα, με ονομασία "Sun'N'Fun" σηματοδοτώντας ουσιαστικά το ενεργό τέλος μιας τόσο σπουδαίας πορείας.

"During his dogfight with the FAA"

 

Διακρίσεις & Βραβεία

•   Θεωρήθηκε ένας απο τους πατέρες των σύγχρονων ακροβατικών επιδείξεων και χαρακτηρίστηκε απο τον Jimmy Doolittle ώς: "... the greatest stick-and-rudder man who ever lived."

•   Από το περιοδικό "Centennial of Flight" της έκδοσης "Air & Space Smithsonian" ονομάστηκε ως: ΄the third greatest aviator in history΄

•   Τιμήθηκε με τα παρακάτω στρατιωτικά μετάλλια:

i) Distinguished Flying Cross
ii) Soldier's Medal for Valor
iii) Air Medal with Clusters
iv) Purple Heart and
v) French Croix de Guerre

•   Είναι επίτιμο μέλος των:

i) Blue Angels
ii) Thunderbirds
iii) RCAF Snowbirds
iv) American Fighter Aces Association
v) Eagle Squadron

•   Έλαβε "Βραβείο Αξίας" απο την Αμερικανική Ένωση Πιλότων

•   Το 1988 'τοποθετήθηκε' σαν σπουδαία φυσιογνωμία στο National Aviation Hall of Fame και το 1992στο Aerospace Walk of Honor

•   Το 2006 έλαβε το βραβείο: " Living Legends of Aviation Freedom ", το οποίο το 2007 μετονομάστηκε σε: "Bob Hoover Freedom of Flight Award"

•   Επίσης το 2007, τιμήθηκε με το: " Smithsonian's National Air and Space Museum Trophy"

•   Στις 18 Μαΐου του 2010, έδωσε διάλεξη με τίτλο: " the 2010 Charles A. Lindbergh Memorial Lecture" στο Smithsonian Institution's National Air and Space Museum της Ουάσινγκτον

•   Η U.S. Air Force Test Pilot School στη τελετή αποφοίτησης το Δεκέμβριο του 2010, παρέδωσε στον Hoover τιμητικό διδακτορικό.

•   Το 2013, το περιοδικό 'Flying magazine' σε σχετική λίστα με τους 51 ήρωες της αεροπορίας, τοποθέτησε τον Hoover στη θέση 10

•   Στις 12 Δεκεμβρίου του 2014, το Aero Club of Washington στο 67ο  annual Wright Memorial Dinner, τίμησε τον Hoover με το "the National Aeronautic Association's Wright Brothers Memorial Trophy"

Πέρα απο τις διακρίσεις, τα βραβεία και τα μετάλλια, πολλά ντοκιμαντέρ και ταινίες γυρίστηκαν για τη ζωή και το έργο του Bob Hoover. Η ταινία "Flying the Feathered Edge", που γυρίστηκε για τον ίδιο, έκανε πρεμιέρα τον Αύγουστο του 2014 στο Rhode Island International Film Festival στο Veterans Memorial Auditorium στο Πρόβιντενς του Ρόουντ Άιλαντ, κερδίζοντας "Grand Prize, Soldiers and Sacrifice Award."

Επίσης, μια ακόμη διάκριση για τον Hoover, είναι τα "Hoover Nozzle", δηλαδή τα ακροφύσια των αντλιών καυσίμου, τα οποία λόγω του σχήματός τους (σχήμα καμπάνας) δεν μπορούν να μπούν μέσα στο στόμιο πλήρωσης και με εγκατεστημένο το "Hoover Ring", αποφεύγεται σε περίπτωση λάθους η πλήρωση της δεξαμενής ενός turboprop με jet fuel. Τα ονόματα αυτά δόθηκαν προς τιμήν του Hoover, αφού ο ίδιος τραυματίστηκε σοβαρά, όταν οι μηχανικοί του πλήρωσαν τις δεξαμενές του αεροπλάνου του με καύσιμο κινητήρων jet αντί αεροπορικής βενζίνης, με αποτέλεσμα τα κατάλοιπα της avgas (=aviation gasoline) να του φτάσουν να απογειωθεί και στη συνέχεια να σταματήσουν οι κινητήρες λόγω κατανάλωσης jet fuel. Τα "Hoover Nozzle" και τα "Hoover Ring", χρησιμοποιούνται ευρέως πλέον με την υποστήριξη και τη χρηματοδότηση της  National Air Transportation Association, της General Aviation Manufacturers Association και άλλων αεροπορικών εταιριών.

 ~ Επειδή τα λόγια για τέτοιους ανθρώπους συνήθως είναι λίγα, το ελάχιστο που θα μπορούσαμε να πούμε είναι ένα ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που υπάρχει αυτός ο άνθρωπος !!! ~

Πηγές: 1) https://en.wikipedia.org/wiki/Bob_Hoover

            2)  http://airportjournals.com/bob-hoover-a-calm-voice-in-the-face-of-disaster/

            3) http://www.thebobhooverproject.com/

            4)  https://www.google.gr/search?q=bob+hoover&biw=1366&bih=657&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0ahUKEwiJ0MHC34XKAhVGzxQKHc5VCtQQ_AUIBigB&dpr=1