" Υδραυλικό Σύστημα Αεροσκάφους "

Γενικά, τα συστήματα που χρησιμοποιεί ένα αεροσκάφος μπορεί να είναι: μηχανικά, υδραυλικά, πνευματικά, ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά. Οι διαφορές που εντοπίζονται μεταξύ τους έχουν σχέση με: το βάρος, την ακρίβεια, την απόδοση, την αξιοπιστία, τη συντήρηση και το κόστος. Όταν μιλάμε για υδραυλικά συστήματα, αναφερόμαστε σε συστήματα που χρησιμοποιούν υγρά κάτω απο συνθήκες πίεσης. Η πίεση αυτή, που κυμαίνεται συνήθως από 2.000 PSI έως 3.000 PSI, προέρχεται απο πηγή ισχύος και γι’ αυτό ονομάζονται και ‘υδραυλικά συστήματα ισχύος’. Τα βασικά μέρη ενός υδραυλικού σύστηματος, είναι: η δεξαμενή όπου αποθηκεύεται το υγρό, οι αντλίες σταθερής και μεταβλητής παροχής, οι ρυθμιστές πίεσης, τα διάφορα φίλτρα όπου συγκρατούν και αφαιρούν τα ξένα σωματίδια, οι υδραυλικοί συσσωρευτές δηλαδή μια μορφή δεξαμενών στις οποίες αποθηκεύεται υδραυλικό υγρό υψηλής πίεσης, οι διάφορες σωληνώσεις, οι υδραυλικοί κινητήρες, οι κυλίνδρους ενέργειας και τέλος οι διάφορες βαλβίδες όπου ελέγχουν τη λειτουργία του συστήματος και ρυθμίζουν τη πίεσή του.  Το υδραυλικό υγρό που χρησιμοποιείται μπορεί να είναι: βάσης φυτικού λαδιού με χρήση σε παλιότερα αεροσκάφη, βάσης πετρελαίου κυρίως σε βοηθητικά και δευτερεύοντα και συνθετικής βάσης όπου είναι η πρώτιστη επιλογή. Χαρακτηριστικά παραδείγματα χρήσης υδραυλικού συστήματος, είναι: η ανάσυρση - έκταση του συστήματος προσγείωσης, ο έλεγχος πτήσης του αεροσκάφους (aileron, elevator), η πέδηση (air brakes), το άνοιγμα - κλείσιμο των θυρών, κ.τ.λ. Τα δύο βασικά τμήματα ενός υδραυλικού συστήματος είναι: το τμήμα ισχύος, όπου αποτελεί ‘την καρδιά’ του συστήματος, αφού παρέχει την απαιτούμενη υδραυλική ισχύ αναπτύσσοντας την κατάλληλη πίεση και το τμήμα ενέργειας, το οποίο θέτει σε λειτουργία τους διάφορους μηχανισμούς του αεροσκάφους. Επίσης, τα υδραυλικά συστήματα χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες: στα συστήματα ανοικτού και κλειστού κέντρου. Η βασική διαφορά μεταξύ αυτών των δύο έγκειται στην αμεσότητα και αυτό διότι στο κλειστού κέντρου το υγρό έχει πίεση σε ολόκληρο το σύστημα ενώ στο ανοικτού όχι. Εξαιτίας αυτού λοιπόν, στα αεροσκάφη χρησιμοποιούνται ευρέως συστήματα κλειστού κέντρου και σπανιότερα ανοικτού. Τα υδραυλικά συστήματα του αεροσκάφους, σε αντίθεση με κάποιο άλλο σύστημα ίδιας χρήσης αλλά διαφορετικής λειτουργίας, υπερτερούν στην αυξημένη ταχύτητα αντίδρασης, στη μεγάλη ακρίβεια ελέγχου, στην απλότητα κατασκευής - εγκατάστασης - συντήρησης, στο μειωμένο βάρος, στον χαμηλό κίνδυνο πυρκαγιάς και στην αυξημένη απόδοση. Το βασικότερο πλεονέκτημα όμως, είναι οτι μεταβιβάζουν μεγάλη ισχύ και υπερνικούν μεγάλες δυνάμεις με ελάχιστη κατανάλωση ενέργειας. Έτσι λοιπόν, όλες οι έρευνες και οι μελέτες που γίνονται, αποσκοπούν στην ελαχιστοποίηση της απαιτούμενης αυτής ενέργειας, στην εύρεση χρυσής τομής μεταξύ απόδοσης - κόστους και στην κατασκευή με υλικά φιλικά προς το περιβάλλον. 

Βιβλιογραφία: 1) "ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΑΕΡΟΣΚΑΦΩΝ", Καρακιόζογλου Γεώργιος